Ομαδες στοχοι

»  Περίπου 250 παιδιά ηλικίας 5 έως 7 ετών συμμετείχαν σε αυτό το έργο, παιδιά από τη Βουλγαρία, την Ιταλία και την Ελλάδα. Σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα, τα παιδιά αρχίζουν συνήθως να διαμορφώνουν τις δικές τους αξίες και συμπεριφορές, συμπεριλαμβανομένης και της μάθησης για συμπεριφορές που θεωρούνται κατάλληλες για κορίτσια και αγόρια αντίστοιχα. Το εκπαιδευτικό σύστημα όπως και η οικογένεια, είναι οι βασικοί παράγοντες σε αυτή τη διαδικασία. Η διαθεσιμότητα προγραμμάτων σπουδών και εκπαιδευτικού υλικού σχετικά με θέματα όπως: η ισότητα μεταξύ γυναικών και ανδρών, οι μη στερεοτυπικοί ρόλοι των φύλων, ο αμοιβαίος σεβασμός, η μη βίαιη επίλυση συγκρούσεων στις διαπροσωπικές σχέσεις, η βία κατά των φύλων κατά των γυναικών και το δικαίωμα στην προσωπική ακεραιότητα, ανοίγει χώρο για την πρόληψη της πρόωρης βίας η οποία ασκείται βάσει φύλου. Το τελικό αποτέλεσμα μπορεί να είναι η ενίσχυση της κριτικής στάσης και σκέψης των παιδιών απέναντι σε όλες τις μορφές βίας στη ζωή τους ως ενήλικες.

»  Στο πλαίσιο του έργου, μία από τις ομάδες-στόχους αποτελείται από 180 εκπαιδευτικούς -νηπιαγωγούς, δασκάλους πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, προπονητές αθλημάτων και εκπαιδευτικούς που εμπλέκονται με τις εξωσχολικές δραστηριότητες των μικρών παιδιών στις τρεις χώρες. Οι συγκεκριμένες ειδικότητες επιλέχθηκαν καθώς ασχολούνται ενεργά με την εκπαίδευση και την ανατροφή των παιδιών προσχολικής και δημοτικής εκπαίδευσης. Η αύξηση της ευαισθητοποίησης και των δεξιοτήτων τους θα επιφέρει θετική αλλαγή.

»  Μια άλλη ομάδα στόχου περιλαμβάνει 300 γονείς, που έχουν παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας. Συμμετέχουν στη διαδικασία καθώς  αποτελούν παράγοντες πρωταρχικής σημασίας για την κοινωνικοποίηση των παιδιών τους, επειδή -μέσω της εξουσίας τους-, διαμορφώνουν αλλιώς τη στάση και τον τρόπο που αντιλαμβάνονται τα παιδιά τον κόσμο γύρω τους. Ο ρόλος των γονέων είναι απαραίτητος. Θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν τα παιδιά αφενός να σκέφτονται κριτικά και να αμφισβητούν τους κοινωνικούς κανόνες που οδηγούν στη βία και αφετέρου θα μπορούσαν να περιορίσουν τα παιδιά στην περίπτωση εμφάνισης βίαιων συμπεριφορών. Χωρίς τη συμμετοχή και την υποστήριξή τους σε αυτήν την ευαίσθητη διαδικασία, η αλλαγή της προοπτικής μπορεί να γίνει αρκετά δύσκολη.

Η συμμετοχή τόσο των γονέων όσο και των εκπαιδευτικών επιτρέπει την προσέγγιση δύο βασικών κοινωνικών συστημάτων, τα οποία έχουν την ισχυρότερη επιρροή στη διαμόρφωση των ιδεών και του συστήματος αξιών των παιδιών. Μπορεί να υποθέσει κανείς ότι όσο πιο ευαίσθητες και συνειδητοποιημένες είναι αυτές οι δύο ομάδες-στόχοι, τόσο πιο αποτελεσματικά θα είναι στη στήριξη των παιδιών για την οικοδόμηση υγιών σχέσεων.